1 Ocak Pazartesi günü arkadaşım Ekrem İpek ile 2018 yılının ilk yürüyüşünü yaptık, kısa bir zaman için vahşi doğada geçen yürüyüşün büyük bir kısmı Kızılbük arazilerinde yeni açılan orman yollarında geçti. Birkaç gün önce Hızırşah kahvesinde otururken arkadaşlarımdan biri Kızılbük’e doğru yeni yolların açıldığından söz etmişti, merak ettim. Bu merakımı da bu yürüyüşle gidermiş oldum; sadece deniz yoluyla ulaşılabilen Hızırşah ( Eski adı Batır ) Kızılbük Koyu’na artık geniş ve düzgün bir orman yoluyla ulaşılabildiğini görmüş olduk. Gelişen teknoloji, iş makinaları artık dağ, taş demiyor, peynir, ekmek keser gibi açılan yollarda yürürken, daha bilmediğimiz neler var dedim kendimce. Orman yolları ormanları korumak amaçlı olduğunda söyleyecek sözüm yok, orman yangınlarına tanık olmuşsanız bunu anlarsınız ama, bu denli geniş ve düzgün bir yol bizi şaşırtmadı desem yalan olur. Hele bir de Kurubük’le ilgili gelişmeleri duyduktan sonra..
Alternatif turizm deyince en en zengin kaynaklara sahip ilçemizde dikkat edilirse kamp alanları yok gibi, olanlar da bir bir kapandı. Doğa yürüyüşlerine uygun parkur ve iklime sahip Yarımada’da doğa ile iç içe bir zaman geçirmek isteyenlere de imkanlar tanınmalı, özellikle gençlerimiz bu etkinliklerin içinde yer almalı.
Birçok yol açılmış, yolların durumunu bilmediğimiz için ilk yoldan giriş yaptık, yolun nereye kadar gideceğini de bilmiyorduk.
Biraz sonra düzlük bir alanda yangın havuzu olan bir yere çıktık, burada yol kesilince doğada bir yürüyüş başladı. Bu yürüyüşümüz fazla sürmedi, yola ulaştığımızda buraya açılan bir başka yolun olduğunu da gördük, yürüyüşe oradan başlasaydık bu yola çıkacakmışız, o yol üzerinde arı kovanları vardı. Karadağ tarafında dağlar çok net görünüyordu. Çok güzel güneşli, sağlıklı bir hava vardı. Evden çıktığımda serin bir karayel esmekteydi, buralarda rüzgardan eser yoktu.
Nerede sonlanacağını merak ederek, yolu inatla takip ettik, yol tepelere doğru yükselerek devam ederken bir zaman sonra Kızılbük’e doğru ineceğini düşünüyorduk.
Yolumuz üzerinde 4-5 dereden geçtik, dağlardan gelen yağmur sularının bu mevsimlerde aktığı dereler, hepsi çağlayanların olduğu Kocadere’ye doğru sarp arazilerden akarak gidiyorlar. Yol bu derelerin üzerinden geçiyor, bu kısımlarda araziden çıkan kaya kırıkları ve mıcırdan oluşan geçirgen bir malzeme ile dereler, kapatılmış, sular toprağın altından çıkarak akmaya devam ediyorlar.
Tepelerde yürüyüşümüze devam ederken vadinin diğer tarafındaki yolu gördük, Kızılbük’e doğru inen düzgün bir yol, yılan gibi kıvrılarak gidiyordu.
Sağ üst fotoğrafta görüldüğü gibi yol yine bir derenin üzerinden geçmekte. Yol Hayıtbükü’ne doğru gidince şaşırdık, Hayıtbükü’ne mi gidiyoruz diye düşünürken yol bir yerde sonlandı ama gelecekte devam ettirilecek gibi görünüyor. 3 – 4 km ye yakın bir mesafe yürümüştük, yolun bittiği yerden her yeri kuşbakışı görebiliyorduk.