3 Mart günü arkadaşım Ekrem İpek ile bahar rüzgarının peşine takılıp, çiçeklere, çağlalara, bulutlara dokunarak esip geçtik Knidos topraklarından. Yaşadıklarımızı, gördüklerimizi ancak şiirsel bir dil anlatabilir, yazabilmek, duygularını kendine özgü bir dille anlatabilmek ne kadar önemli, ne mutlu bunu yapabilenlere. Yaşadığımız bu toprakların değerini bilen, onunla dost kalan insanlara gereksinim çok. Bahar gezileri Datça’da her yıl bize iyi ki bu topraklardayız detirten görüntülerle, tesadüflerle dolu. Çektiğim fotoğraflara bakarak o anları tekrar yaşıyorum, kuşların bu kadar mutlu öttüğü, arı vızıltılarının hemen hemen her yerde olduğu, binbir çeşit çiçeğin gülümsediği, birbirinden güzel kokuları içimize çektiğimiz bir doğada dolaşmanın hazzını yaşadık. Ama çevreme bakarak bu doğaya bu kadar yakın olup ta o kadar da uzak yaşayan insanların da olduğunu hep düşünürüm.
Bu satırları 05 mart cumartesi günü yazıyorum, baharın müjdecisi cemreler havaya, suya düştü, bu günlerde toprağa da düşecek. Kurak bir kış geçirdik baharda hiç olmazsa biraz yağmur yağsa derken dün güzel bir yağmur vardı. Gece rüzgarın uğultusuyla damlalar camlara vurdu, gök gürledi, şimşekler çaktı. Özlemişim bu anları, sesleri dinledim müzik dinler gibi, şimşekleri seyrederken fantastik bir filmi seyreder gibiydim.
O gün ılık, hafif rüzgarlı bir bahar havası vardı, dağların arkasından kocaman, beyaz bulutlar sökün etmekteydi. Yaka’da durduk, daha doğrusu çiçek açmış badem ağaçları bizi durdurdu. Datça genelinde artık badem ağaçlarındaki çiçekler çağlaya döndü, dallar yapraklandı. Bazı yerlerde burada olduğu gibi bademler çiçekte, bu gecikme cinsleriyle ilgili olabilir.
Sürülmüş tarlaların içinde beyaz çiçekli ağaçlar çok hoş bir manzara oluşturuyor. Gerçek olmayan bir dünyada gibi hissettik kendimizi ağaçların arasında dolaşırken. Geçen günlerde İzmir’e gittim, dönerken Muğla sınırlarında çiçek açmış badem ağaçlarını seyrederek geldim. Bazen gruplar halinde, bazen tek tek, güzel bir görüntü oluşturuyorlardı ama bizim buradakilere benzemiyordu görüntüler.
Badem çiçeklerinin rahatsız edici bir kokusu olmuyor ama bazı yerlerde bayağı bir kokulu oluyorlar, burada da güzel bir kokuyu yayıyorlardı etrafa.
Birbirine doğru uzanan dallar, bir revüyü izler gibiydim, arkada güzel bir dekor, mavi gökyüzü, beyaz bulutlar.
Yaka’dan Knidos’a doğru uzanan yollar. Heyacanlarımızı, umutlarımızı törpülediğimiz, herşeyi hızla tükettiğimiz, duyarsız kaldığımız yıllar..Hayaller kuramıyorsak, yazamıyorsak, düşünemiyorsak, okumuyorsak, gelen baharın coşkusunu, sevincini duyabilir miyiz..
Yazıköy’e yaklaşırken bu zamanlarda baharı en güzel yaşayabileceğimiz yerlerden Belen yoluna saptık. Daha biraz gider gitmez yeşillikler arasında papatyalar kendini göstermeye başladı. Sağlı, sollu badem ağaçları yapraklanmışlardı, çağlaların durumunu görmek için yanlarına gittik.