8 Şubat salı günü Emecik köyünden öğrencim Veli Zeybek ile Emecik köyüne giderek fotoğraflar çektim. Emecik Yarımada’nın doğu tarafında Datça merkeze 20 km uzaklıkta bir köy. Bugüne kadar Emecik köyü arazileri içinde bir çok yeri gezme fırsatım oldu ama köyün ilk kurulduğu yere çıkmak nasip olmamıştı.
Veli Zeybek’in Datça mahallesi girişindeki Hafriyat ve Nakliyat şirketlerinin yazıhanesine uğrayarak Emecik köyünü gezmek istediğimi söyleyince bana zaman ayırarak birlikte Emecik köyüne gittik. Onun büyüdüğü sokaklar, Veli için de anıları tazeleyen bir gezi olmuştur.
Köye çıkan parke taşlı yol.
Ağaçların arasında Akdeniz’e bakan evler.
Köyün görünüşü böyle , Datça Karayolu’ndan da görebilirsiniz. Datça’ya gelirken yolun sağında kalıyor. Emecik dağının bitişiğindeki Balcılar Tepesi’nin yamaçlarında kurulmuş bir yerleşim. Datça’da bu şekilde teraslar şeklinde yükseğe kurulu bir yerleşim yok.
Taş döşeli sokaklardan yukarıya doğru tırmanıyoruz. Emecik’ten konuştuğum kişiler köyün böyle yükseğe kurulmasının nedeninin seferberlik yıllarındaki korsan tehlikesine karşı olduğunu söylüyorlar .
Yerleşme Kademe kademe yukarılara doğru devam ediyor. Emecik köyü günümüzde denize yakın düzlüklere yayılmış durumda, bu gezdiğimiz kısımlar köyün ilk kurulduğu yerler. Köyün ovada yerleşime açılmasının öyküsü apayrı bir hikaye, o yıllarda çok yazılıp çizildi.
Veli’nin peşinden dar yollardan, bazen patikalardan yürüyerek gezimize devam ettik. Bu gibi yerleri burada yaşamış kişilerle gezmenin güzelliği bir başka oluyor. Dikkatimizi çekmeyen bir şeyin onların anılarında önemli bir yeri olabiliyor.
Ben de bu taraflara yerleşmeyi çok istiyorum. O yüzden de keyifle okudum yazınızı, elinize sağlık.