Öykümüz Datça Yaka Köyü’ne bağlı Kumyer’de geçiyor.
Yaka Köyü’nün Kumyer mahallesinde yaşayan Mustafa Yavuz’un bir yaban domuzu yavrusunu beslediğini duyunca Kumyer’e giderek kendisini bulduk.
Annesine bir arabanın çarpmasıyla yalnız başına kalan domuzcuk Mustafa Yavuz arkadaşa sığınır. Nereye gitse onun peşinden ayrılmıyor.Mustafa domuz yavrusunu önce sütle beslemiş şimdi ne versen yiyor. Beraber olduğumuz süre boyunca domuzcuk hep yiyecek aradı , sağı solu karıştırarak karnını doyuruyor.
Domuzcuk Mustafa ‘nın verdiği zeytinleri afiyetle yedi. Yavruyu çocuklar çok seviyor, büyüklerden karşı olanlar da var tabii, çünkü köylerde domuzlar düşman gibi görülür . Badem ve diğer ağaçlara zarar veriyorlar. Datça’da bir çok yaban hayvanı gibi domuzların da avlanması yasak.
Mustafa domuzcuğu evinde bakarak onun yaşamasını sağlıyor, ileride doğaya salmayı bekliyor.
Evimizin yakınlarında ben de bir çok kez büyük domuzlarla karşılaştım.Aslında doğaya çok faydalı hayvanlar , ağaçların altını sürüp duruyorlar. Ama zamanla onların yaşam alanlarını insanlar zaptedince yapacakları bir şey kalmıyor. Çok hızlı çoğalan canlılardan, herhangi bir sayım, bilimsel araştırma yok , sonunda insanlarla yüz yüze geliyorlar.
Herkesin ilgisini çekiyor, ben bu fotoğrafları 21 haziranda çektim , şu anda durum nasıldır bilmiyorum . Ama sonuçta bu beraberlik birileri tarafından veya zorunlu-luk olarak bozulur diye düşünüyorum.
Domuzların en güçlü silahı burunları , en çok bu duyu organlarına güveniyorlar .Toprağı da onunla karıştırıyor. Mustafayı görmediği zamanlarda domuz yavrusu koklayarak onu bulmaya çalışıyor, bazen ağlayan bebekler gibi sesler çıkarıyor.
Çok uzun kirpikleri var