Esti Yine Deli Rüzgar

Günlüğüme 20 Şubat Cumartesi günü yaşadığım birkaç saatle başlayacağım. O gün bir iş için Reşadiye mahallesine gittim. Dönerken aklıma geldi, paylaştığım fotoğrafa yorum yazan bir arkadaşım ” Reşadiye mahallesini de  merak ediyoruz ” diye yazmıştı, o aklıma geldi, uçurtma tepesine kadar gidip fotoğraflar çektim. Rahatsız etmeyen bir rüzgar vardı, hava güneşliydi ama diğer günlere göre biraz serindi. 21 Şubat pazar günü sabaha karşı yağan yağmur sesiyle uyandım, fazla sürmedi, ardından fırtınamsı bir rüzgar esmeye başladı. Hemen aklıma yeni açan badem çiçekleri geldi, rüzgar onlara zarar verirmiydi ki. Kahvaltımı yaptıktan sonra, oldukça kuvvetli esen rüzgarın marifetlerini görmek üzere  Ege denizi tarafındaki Karaköy sahiline gittim, rrüzgarla coşan dalgaların fotoğrafını çekerken, sörf yapmak üzere gelen arkadaşların fotoğraflarını çekme şansım oldu. Rüzgar oldukça soğuk esiyordu, rüzgarın uğultusu ve dalgaların sesinin birbirine karıştığı dramatik bir müzikle surf yapanları izlemek çok hoştu.

Reşadiye’den ilk fotoğrafım, badem ağacının altına birikmiş badem çiçeklerinin düşen yaprakları, zamanı gelince onlar da doğaya karışıp yerlerine meyvaları bırakıyorlar. Beyaz yaprakların kenarını çeviren pembe lekeler onlara güzel bir hava veriyor. Kısacık ömürlerinde bizlere güzel görüntüler, mutluluklar sundular.

Bir araba geçek kadar dar bir yola girdim, karşıdan bir araba gelince zor bir durum. Yol aşağıdaki tarlada devam ediyormuş, büyük bir kısmı evlerin arazisi içindeymiş. Reşadiye’deki bahar manzaralarını merak eden arkadaşıma şunu söyleyeyim, öyle her yerden fotoğraf çekilmiyor. Birçok yerleşim yerinde olduğu gibi bir bütünlük, bir düzen yok, bir konuyu çekerken arkasındaki veya yanındaki manzara da önemli. Diğer yandan yollara park edilen arabalar da görüntü almamı etkiliyor. Reşadiye eski dokusunu ilçemizdeki birçok yer gibi kaybetmiş, buralarda el birliğiyle bir çaba da göremiyorum. Yıllar önce daha hareketli ve düzenli bir görüntüsü vardı.

Bu yoldan geliş nedenim doğayla iç içe güzel mekanların oluşundan dolayı. Badem çiçekleri beyazlar içinde güzel görüntüler sunuyordu.

Biraz gittikten sonra badem çiçeklerinin arasındaki yeşil çimenlerde koyunlarını otlatan Fatma anaya rastladım. Ne güzel bir yer dedim, rüzgarsız, güneşli. Öyle sakince oturuyordu, gözü koyunlarda, bazen sesleniyordu.

Birkaç yeni kuzu vardı, koyunların çoğu yeni doğuracakmış.

Datçamızda her yer güzel ama artık hep bir yer alayım, çevireyim telaşı var. Zamanla geldikleri yerlere benzetirler.

Sayfalar: 1 2 3 4 5 6 7