Ocak ayının ilk hafta sonunu yaşarken Yarımada’da çok güzel bir hava vardı, bahardan kalma günler yaşandı. Datçalılar sahillerde, banklarda, cafelerde güneşin ve ılık havanın tadını çıkardılar. 6 ocak cumartesi günü ben de arkadaşımla bolca gezdim, videolar çektim. 7 ocak pazar günü de güzel hava devam etti, Yarımada’nın en batısına yol alarak, Yazıköy, Belen, Palamutbükü, Ovabükü derken evimize geldik. Bu gezimizde kışbahar’ın ilk badem çiçeklerini görüntülerken, ilk çağlaları da fotoğrafladık. Erkenci bademler bir bir çiçeklenmeye başladı, iklimin daha yumuşak olduğu, dağlarla çevrili korunaklı bölgelerde bu çiçeklenmeler daha hızlı oluyor. Yıllardan bu yana ilk çiçekleri, ilk çağlaları Yazıköy Belen ve Palamutbükü taraflarında görüntüledik, bu yıl da bu değişmedi.
Bu sıralar çiçek açan ağaçlar oluyor ama çoğu seyrek bir şekilde, Belen’de gördüğümüz badem çiçekleri aradığımız türdendi. Özlediğimiz o güzel görüntüler geldi yine, zaman Yarımada’da çok hızlı akıp gidiyor. Datça’ya gelip, yerleşmek isteyenler bunu dikkate alsınlar. Tabi çiçekler olur da arılar olmaz mı, yüzlerce arının çıkardığı sesler müzik olup, bu güzel görüntülere eşlik ediyor.
Badem çiçekleri cinslerine göre değişik şekilde oluyor, bunlar erkenci bademler, erken çağla verirler, tabii ilk çağlaların fiyatları biraz farklı olur. Çağlalar çoğaldıkça her hafta bir miktar fiyatlar düşer. Badem olarak ekonomik değerleri fazla olmaz.
Bu ilk çağlaları bekleyen bir tehlike hep vardır, pusuda bekleyen ani bir soğuk veya bir dolu yağışı bütün beklentilerinizi alıp götürüverir.
Belenköy’de Kocaomar denen mevkide manzarayı seyrettik, bütün bu güzel yerleri bir bir kaybediyoruz, bu endişeyle yaşadığımız güzel anlar hep buruk oluyor maalesef. Burada antik dönemlerden kalma bir su kaynağı var, uzun yıllar köylülerce kullanılan çeşmenin yanında bahçe sulamakta kullanılan bir havuz da var. Geçmiş yıllarda sular akarken, havuzu doluyken fotoğrafını çektiğim bu yer, şimdi kuru bir vaziyette. Sağ altta görülen kovuk suyun geldiği yer, içinde bir su yolu bulunuyor. Su kaynaklarını da bir bir kaybediyoruz, bu iklimsel nedenlerle olduğu gibi sıkça kuyular açılmasının da etkisi oluyor. Dağlarda gördüğümüz tek tük kaynaklar da yok artık, yaban hayatını oldukça etkileyen bir olay, su konusu yapılaşma ve büyüme ile ilçemizin de en büyük sorunlarından biri olmaya aday. Maalesef birçok kişi suyu çok dikkatsiz kullanmakta, sanki sular içinde yüzen bir yerde yaşıyoruz. Patlayan borular ve günlerce akan sular da cabası.
Kocaomar tam bir seyir tepesi, bulutların dağlardaki gölgelerini izlemek çok hoştu.
Palamutbükü’nde Datça Yerel Tarih Derneği Başkanı Akın Pilavcı’yı ziyaret ettik, doğum günüydü, kutlayalım dedik. İyi de yapmışız eşi Sevim hanım’ın leziz pastasından tatma fırsatı bulduk. Akın ağbimize sağlıklı, mutlu nice yıllar diliyorum. Datça adına çok güzel çalışmalara imza atıyorlar.
Kıyı yolunu takip ederek Gerence’yi, Akçabük’ü geçtik geldik Kurubük’e. Kurubük yeni yılın ilk haftası içinde birçok gazeteye, internet basınına konu oldu. Birçok kez fotoğrafını çektiğim halde her geçişimde tekrar, tekrar fotoğraflamışımdır. Her değişik ışıkta, mevsimde renkler değişir, bir inci tanesi gibi büyüleyici bir güzellikle sizi cezbeder. Şimdi bu güzel yer Muğla Valiliğine bağlı Muğla Çevre Vakfı ( MUÇEV ) tarafından kiraya verilerek, işletilecek. İhale 26 ocak’ta, Şartnamesi basında yayınlandı. Buradan her geçişimizde bu doğal ortamı görememenin acısını yaşayacağız. Haber duyulur duyulmaz tepkiler oldu, bazı basın kuruluşları çevreciler tepki gösterdi falan yazmış. Çevreci diye bir şey mi var, olayı basitleştirmek için kullanılan bir şey bana göre, Datça’yı seven, çevremizdeki bakir alanların gelecek nesillere aynı güzellikte ulaşmasını isteyen herkesi ilgilendiren bir şey. Ben çevreci lafını kabul etmiyorum, duyarlı olan herkesin vazifesi çevresini korumak. (not: okuduğum bir habere göre ihale ileri bir tarihe ertelenmiş )