Geride bıraktığımız doğa, yeşiller, sarılar, maviler çok güzel bir manzara var. Hava oldukça sıcak, bunaltıcı. Koydan ayrıldıktan sonra suyumuz da sınırlı, buralarda su yok.
Dil burnunun yanında Günlükbükü güzel bir koy, bir gün oradan da geçeriz nasip olursa. Karaali deresini geçerken çok yorulduk, yeterli mola da vermedik. 15 dakikalık bir yemek molası verdik, arada bir beş dakikalık soluklanmak için duruyoruz, bu anlarda fotoğraf çekme, manzarayı seyretme imkanımız oluyor.
Bu bitkiler bu mevsimlerde doğaya ayrı bir güzellik katıyorlar, pamuklanlar da dağları süslemeye başladılar.
Çamlık kısımda kısa bir moladan sonra tırmanmaya devam ettik. 450 metrelik dik bir tepeye çıkacağız. İlerde bir şelale var ama oraya ulaşmak zor. Ali Rıza arkadaşıma sık sık nasılsın, devam mı diye sordum, tamam hocam iyiyim dedikçe yavaş yavaş eşek yolunu takip ederek tırmandık. Kavislerle tepeye doğru çıkıyoruz, yüksek kayalardan da geçtiğimiz oluyor.
Günlükbükü Cennet koylardan. Burada ilginçtir Datça Hurması görünmüyor.
Doğu tarafımızda manzara.
Kendimi yola odakladığım için çevreme fazla bakamıyorum, kayalık yerlerde eşek yolu kayboluyor, yeniden bulmak gerekiyor. Biliyorum ki bu eşekler (!) bizi en güvenli yoldan tepeye çıkaracak. Ali Rıza arkadaşım sesleniyor, hocam gözetleniyoruz diye. Karşıya dikkatli bakınca kayanın üzerinde bir çalının arkasından bizi izleyen yaban eşeğini görüyorum, bu sarp doğaya çok güzel adapte olmuşlar.
Bizim niyetimizi anlamaya çalışıyor. Bunlar 3-4 eşek bir arada oluyorlar genellikle. Çevrede diğerleri de vardır.
Yahu çok çok çoooook imrendim, ne diyeyim keşke ben de gelebilseydim, ama yapamazdım herhalde, çok sert bir yürüyüş olmuş. emeklerinize sağlık, her ikinizin de…
Nasip olursa önümüzdeki hafta bu dere serisini bitirmek istiyorum, o zaman gelirsin.
HAARİKA !!! İnanın her satırını sözcük sözcük okudum…Her fotoğrafınızın içinde hissetim kendimi… Şunu bilin ki, bu gezinizde 2 kişi değildiniz..Ben de vardım yanınızda… Teşekkürler…
Ne güzel yazmışsınız Hüseyin arkadaş, sizinle yürümek güzel…
Saygıdeğer Muzaffer hocam, gerçekten size tüm samimiyetimle teşekkürler ediyorum, Datça’da sayenizde o kadar güzel yerler gördüm, anlatmaya kelimeler yetmez, buradan başta Ahmet Temizel olmak üzere tüm yürüyüş arkadaşlarıma da selamlar.
Teşekkürler Ali Rıza arkadaşım, sizinle yürümek çok hoştu.
Muzaffer Hocam, hep hayiflanarak izliyorum sizi.. Ben de cok geziyorum ama siz yazinca bambaska anlamli oluyor.. Bir turlu zaman bulup yazamadigimdan sizi kiskaniyorum:) Bu gezide olmayi cok isterdim.. Kaleminize yureginize saglik.. Yazarak ve paylasarak cok sey katiyorsunuz hayatimiza, Datca’ya.. Kisa bir yurtdisi seyahatim olacak.. Dönuste katilmayi cok isterim.. Saglicakla kalin..
Teşekkürler Nazmiye hanım, bu geziye giderken siz aklıma geldiniz, hatta facebook’a baktım. Geldiğinizde yürürüz, selamlar.
Maalesef ben sizinle hiç yürüyemeyen şanssızlardanım.Ama her hafta satır satır okuduğum sayfanız ve muhteşem doğa manzaraları sayesinde ruhumu dinlendiriyorum.Size inanılmaz imreniyorum annem ve babam datça da yaşıyor.Geldiğimizde sizinle mutlaka tanışmak ve yürüyüşlerinize katılmak isteriz.
Ankara nın boz bulanık havasından selam olsun …:)
Merhabalar Selma hanım, geldiğinizde yürürüz.
Elinize sağlık.paylaştığınız her kare için de teşekkürler.Hafta sonu yürüyüşünde gözlerimiz sizi aradı.Zorlu bir rotaymış.Umarım dinlenmişsinizdir. Aynı rota tekrarlanırsa,öncülüğünüzde katılmak isterim.Selamlar.
Dinlendim Selma Hanım, teşekkürler, gezinizde çok güzel çiçekleri fotoğraflamışsınız.