20 Şubat Datça’da kapalı, bulutlu bir hava vardı, günün belirli bir zamanını web sitemle ilgili çalışmalara, yeni araştırmalara ayırmam gerekiyor. Öğrenmenin, bilginin sonu yok, yeni bilgiler öğrendikçe ne kadar az şey bildiğimizin farkına daha çok varıyoruz. Bu çalışmların sonunda bir hava almak, soluklanmak iyi oluyor, bugün bu kapalı havada kendimi doğaya attım, her taraf yemyeşil. Artık dallama denen papatyaların, gelinciklerin zamanı gelmek üzere, arada birkaç tanesini gördüğüm oldu. Her yıl şubat ayında yılın ilk oğlaklarını fotoğraflamak için Yıldıray çoban’ın ağılına gider fotoğraflar, videolar çekerim. Bugün de bu sıkıcı havada oraya gidip sevimli yavruları izlemek iyi olacaktı, tarlaların arasından yol alarak ağılın olduğu yere geldim. Daha önce Yıldıray arkadaşla bir kez doğada birlikte gezmiştik, keçi çobanlığı zor bir iş, çok hızlı hareket ediyorlar, çevreye dağılıveriyorlar. Geçen yıl buraya şubat’ın başlarında gelmiştim.
Sürü daha ahıla gelmemişti, onları beklerken çevredeki manzarayı seyrettim, temiz dağ havasını içine çektim. Biraz sonra Yıldıray ve eşi sürüyle birlikte göründüler. Yalnız benim her yıl burada görüp fotoğrafını çektiğim sevimli Durangül henüz yoktu, onunla burası daha güzel oluyor. Neyse biraz sonra annesi ve babasıyla o da göründü, gelir gelmez köpekler etrafını sardı, onlarla güzel bir karşılaşma oldu. Buradaki hayvanlar onu çok seviyorlar. yavruların arasına girip onları kucakladı. Burada doğayla iç içe, hayvanlarla birlikte büyüyor, onlarla mutlu. Bana da onu bu yaşamın içinde görüntülemek kalıyor. Bu yıl daha yavrular yeni yeni doğmakta, gelecek günlerde sayılar artacak.
Yeni doğmuş bir oğlakla bana poz verirken kuzusu da onu sevmekle meşguldü. Durangül bu yıl biraz daha büyümüş, anaokulu’na gidiyor. Maşallah bu doğaya çok yakışıyor, çekik gözleriyle tam bir yörük kızı.
Bir ara yağmur çiselemeye başladı, Durangül şemşiyesi ile karşımdaydı.
Yıldıray çoban yeğeni ile objektifime bu pozu verirken köpekleri de kompozisyona giriverdi. Yağmur hızlanınca arabama binip eve döndüm, onlar ailecek çalışmaya devam ediyorlardı. Yapacak çok iş vardı. Fazla söz ne gerek var, hazırladığım videoyu izlerseniz tanık olduğum o güzel anları sizler de görebilirsiniz.