Sevgi Yaşamın Her Zerresinde.

Bu sayfamda Kızlan köyü ve arazilerinde yaşadıklarımı anlatıyorum, 10 sayfadan oluşuyor, her sayfaya tıklamanız gerekecek. Ben bu satırları yazarken radyodan gelen güzel bir müziği de dinliyorum, komşu Bodrum’dan yayın yapan bir radyo. Siz de açın bir müziği, yaşamın şiirinden bir dizeyi dinler gibi bakın fotoğraflara. Belki çok güzel değiller ama zamanın bir kenarından alıp çektiğim fotoğraflar bana göre. Nefes alıyorlar, gülümsüyorlar, sevginin gücünü haykırıyorlar.

Çok genç yaşta yaşamdan ayrılan (24 yaşında ) Aykut.O. Antmen’in Kozmik Çekirdek isimli şiir kitabını okudum, beni oldukça etkiledi. Bu kadar genç bir kişinin yazdıklarına baktım bir de son yıllarda yaşadıklarımıza. Şiir her şeyde, her yerde diyorum, ruhumuza akan bir nehir gibi, besliyor duygularımızı, ve akıp giderken paslanmış ne varsa alıp götürüyor yüreğimizden.
Aykut O.Antmen bir şiirinde
” Sevgi yükseklerde parlayan
Bir yıldızdır
Sevgi rüyalarımda uçuşan
Beyaz bir kelebektir.
Sevgi, sevgi, sevgi
Kainatın her zerresinde
hissedilen titreşimdir.
Sevgi, sevgi, sevgi.” diyor. Nefes alıp verdiğimiz her an, arada  bir soluklanıp etrafımıza bakmalıyız, yüreğimizin sesini dinleyerek. Yaşamın her zerresinde onun birleştici elleri, bir yerlerde, bir zamanda usulca bize dokunmakta, güç vermektedir.

Kızlan arazilerinde patates hasadı yapan köylülerin fotoğrafını çekerken patateslerin üzerindeki çamurlar temizlenirken sevgi dediğimiz o duyguyu defalarca hissettim, toprağa dokunuşları da öyle, yaşamı var eden, sonsuz kılan bu olmalı. Kızlan’ın bereketli toprakları, öğrencim Serkan Pıçak’ın ailesi ve komşularıyla patatesleri toplarken görüntüleri bana Natüralist Fransız ressamlarından Millet’in tablosunu hatırlattı hemen.  Akşam güneş batarken iki insanın patates tarlasında dua edişlerini  konu edinmişti hatırladığım kadarıyla. Çok uzun yıllardır buğday ve diğer tahıllar gibi kutsal bir besin, insan yaşamında önemli bir yeri olmuş. Her yerde yetişir, besler, doyurur.

Bu berektli toprakların kıymetini iyi bilmeli, gün geçtikçe bu arazileri yapılaşmalarla kaybediyoruz.

Dudu Yavaz Aydın’dan gelip yerleşmiş bu topraklara.

Çalışkan insanlar, hiç boş durmazlar, Serkan evin tek çocuğu, işten vakit buldukça her zaman ailesinin yanında, yakındığını hiç duyamazsınız. Severek, sevgiyle bakıyor o toprağa, elde ettikleri ürünlere ve özel yaşamına da yansıyor bu pozitif enerji. Öğrenci iken de çok saygılı kendi halinde birisiydi şimdi de aynı.

Osman Demirci çay demlemekle meşguldü, 1999 da buraya yerleşmiş.

Fehmi Pıçak topladığı patatesleri boşaltırken, Maşallah diyeyim, çalışmak onu besliyor.

Sayfalar: 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10