Yağmurdan Sonra Eski Datça

Bir gün önceki yazımda ilk gelen yağmurdan söz etmiştim, akşama doğru da kara bulutlar her tarafı kapladı. Sabaha karşı yağmurun sesiyle uyandım, bardaktan boşanırcasına yağıyordu. Güzel yağdı, bitkiler suya doydu.

Tabii bu ilk yağmurların getirdiği bazı sorunlar da oluyor, yollardan akan sular evlere doluyor, damlar akıyor, bahçeler su içinde kalıyor gibi. Yağmur hızla yağarken yoldan gelen su doğru bizim bahçeye gelmeye başladı, her yıl önlemini alıyorum ama yazın bazı değişiklikller oluyor. Çizmelerimi giydim, yağmurluğumu üstüme aldım ve bahçeye gelen suyun önünü kesmeye çalıştım.

Biraz sonra yağmur yavaşladı, bir ara karşıya baktığımda Kocadağ’ın üstündeki beyaz bulutları gördüm. Nemin ısı farkıyla hızla buharlaşması ile oluştular sanırım, bu konuda tam bir bilgim yok. Hemen bahçe işimi bırakıp eşimden fotoğraf makinamı istedim, bu görüntülerin fazla sürmeyeceğini tahmin ediyordum. Düşündüğüm gibi de oldu bulutumsu tabakalar hızla dağıldılar.

Şiirim burada başlıyor, Kocadağ’dan nemin buharlaşarak oluşturduğu bulutlar gökyüzündeki bulutlara katılıyor ve önümde çok güzel bir manzara. Doğa bugünkü şiirini yazmaya başlıyor, bize de okumak kalıyor.

Kekik, adaçayı kokularıyla harmanlaşmış bir toprak kokusu kaplıyor heryanı, sararmış otların kokusu da karışıyor onlara. Buharlaşma diğer dağlarda da var, manzaranın bütünü de çok güzel. Satırlarımın başında sayfamı izleyen, beğenen arkadaşlardan bir ricam olacak; yorumlarını Datça Günlükleri sayfamdaki yorum kısmına yazarlarsa mutlu olurum, onların da söyleyecek bir şiirleri varsa orada bekliyorum. Buraya yazılan yorumlar sayfamla birlikte yıllar sonra da okunabilecek.

Evimin karşısındaki manzara beni harekete geçirdi, biraz bahçede çalıştıktan sonra fotoğraf makinamı alarak Eski Datça mahallesine geldim. Yağmurdan sonra her yer tertemiz olmuştur, güzel fotoğraflar çekerim diye düşündüm. Orhan’ın kahvesinin yanından geçip Hurmalı Sokakta suyla yıkanmış  taşların üzerinde yürümeye başladım. Bu sokak çoğu zaman el işi hediyelik eşya satan tezgahlarla kaplı oluyor, bugün sakin.

Eski Datçalı Hasan Karaoğlan da karşıdan geliyor. Eski Datça’nın yerli halkının çoğu evlerini, arazilerini satarak Datça Merkezine taşındılar, geride kalan birkaç hane burada yaşamaya devam ediyor.

Yollar tertemiz ama bu süpürülmüş hali, genelde yağmurlarda burada su birikiyor.

Sayfalar: 1 2 3 4 5 6 7 8