Yeni Tanışmalar ve Hızırşah Güvercin Çiftliği

Yeni arkadaşlarla tanıştığım ve Hızırşah Köyü arazilerindeki Güvercin Çiftliğine yaptığım ziyarette yaşadıklarım ilginizi çekecek. Her insan bir dünyadır demiştim, her dünyanın, her yaşamın bir öyküsü vardır. Güvercin çiftliğinde Recep Şahbaz’ın hayvanlarla birlikte bir dünyası var, görünüşte zaman zaman çok açık ve sade, zaman zaman gizemli gelen bir dünya. Tanıştığım, öykülerini yazdığım insanlar hakkında bir hükümde bulunmak haddime değil, daha önce de dediğim gibi bir dünyayı tanımak çok zaman isteyen, sabır isteyen bir iştir. Yıllardır Datça’da yaşayan birçok kişi  sayfalarımı gördükçe aaa biz böyle güzel bir yerde yaşıyormuşuz diyorlar. İnsanlar da böyle yanıbaşımızda yıllarca yaşayan ama onun hakkında birşey bilmediğimiz veya yanlış tanıdığımız, bazen kendini anlatamayan, bazen konuşmayı sevmeyen çok insan var. Bazı insanlar hemen karar verirler,  irdelemeden sadece ağızlarıyla konuşurlar. Otururlar, zamanı tüketirler, birşeyler yapmaya çalışan insanları da hor görürler. Paylaşmak yaşamda kişiliğin gelişmesinde olduğu kadar mutluluğun da anahtarıdır. Bu sadece maddesel anlamda değildir, bir anı, bir duyguyu, bir acıyı sevinci de kapsar, ama yürekten olursa o paylaşmaktır. Bu günlüğümde bütün bu yazdıklarım var.

19 Ağustos Pazartesi günü bana mesaj atan Emin Acar’la tanışmak üzere Eski Datça mahallesine gittim. Emin Acar burada Sylvie  hanımla Zen Pansiyonu işletiyor. Gittiğimde girişteki Mehtap cafede kahvaltılarını yapıyorlardı. İlk kez göreceğim için nasıl birisiyle karşılaşacağımı bilmiyordum, Emin bey tabii beni tanıdı ve yanıma gelerek tanışmış olduk. Oturdukları masadaki arkadaşlar pansiyonlarında kalanlar ve tanıdık arkadaşlarıydı.

O sırada yan masada oturan arkadaşlar fotoğraf makinalarını uzatarak fotoğraflarını çekmemi rica ettiler, çekerim ama ben de kendi makinamla fotoğrafınızı çekeceğim dedim ve sonuçta bu güzel anı yakalamış oldum. İzmir’den Datça’ya tatile gelen bu arkadaşların her zaman böyle mutlu, güleryüzlü olmalarını diliyorum.

Gelelim Emin Acar ve arkadaşlarına, bu masada da yüzler mutlu, sıcak bakışlar var, saniseler içindeki o an güzel bir anı olarak arşivimde artık. Masada sol başta bu sayfamda öyküsünü anlattığım Recep Şahbaz, yanında facebook arkadaşım Feride Cavadzade, yanında Ulvi Akıncı ve Merve Paksoy, tam karşıda Tamer Tellikurşun, Nilüfer Tellikurşun, Silyvie De Zanet, Emin Acar. Masaya davet ettiler, güzel bir sohbet oldu, konuşma esnasında Recep beyin Güvercin Çiftliğinin sahibi olduğunu öğrendim, kışın oraya gitmiştim ama kimseyi göremeyince dönmüştüm. Oysa her gün orada olurmuş, o gün biraz geç geldi sanırım. Öğleden sonra çiftliğe gelmek isterim deyince , Zen Pansiyonda kalan arkadaşlar biz de gelmek isteriz dediler ve  öğleden sonra Güvercin Çiftliğinde buluşmak üzere sözleştik.

Öğleden sonra saat 14.00 te güvercin çiftliğine geldim. buraya birkaç değişik noktadan gelebiliyorsunuz. Önünden karia Yolu geçiyor, yol Hızırşah köyündeki Karia tabelasıyla başlıyor, Domuzçukuru’na kadar gidiyor. Fotoğrafı kışın buraya geldiğimde çekmiştim, kimseyi göremeyinde dönüp gittim, o zamanlar har taraf yemyeşildi. Kapıdaki yazı daha sonra anlatacağım aynı isimli diziden kalma sanırım.

Çiftliğe girer girmez güvercinleri görüyorsunuz, sesleri de etrafta yankılanıyor.

Recep Şahbaz kümeslerde su kaplarını kontrol ederken etrafında tavuklar geziniyor, güvercinler uçuşuyordu.

Sayfalar: 1 2 3 4 5 6